waarom?

Het is nu niet het goede moment om te schrijven over duurzaam bouwen, denken aan stikstof en koolstofdioxide of hoe goed isoleren goed is voor klimaat en portemonnee. Daarvoor is teveel gebeurd sinds zondag 27 februari: einde olympische spelen en einde van de vrede in Europa. Met verbijstering en afschuw moeten we toezien hoe één persoon de macht heeft een heel volk in diepe ellende en rouw te storten en een heel land te verwoesten. Vlakbij en onder onze machteloze ogen. Waarom dat? Wat speelt er voor rancune en wraakgevoel in het hoofd van deze verantwoordelijke machthebber? 

Wij filosofeerden in het recente verleden over de toekomst met grote problemen van onze aarde, met klimaat, milieu en overbevolking als leidende thema’s. En wat we zouden kunnen bijdragen om de toekomst leefbaar te houden in welvaart en vooral welzijn. Dat ziet er nu heel anders uit. De toekomst is uiterst onzeker en beslist een stuk minder aangenaam dan we hadden verwacht en gehoopt. 

We weten: het leven gaat door, maar hoe, dat zullen we moeten afwachten.