Nieuw Beleid

Wat één persoon toch een enorme invloed kan hebben op wel en wee van zowat de hele wereld, dat blijft fascinerend. Zo heeft de Amerikaanse president Biden met zijn on-line klimaatconferentie een ambitieus klimaatplan gepresenteerd, dat ook nog is omarmd door de uitgenodigde wereldleiders. En dat verder gaat dan de Europese plannen. Geld is opeens geen probleem meer, want de benodigde miljarden worden terugverdiend. Want de wereld zal door de beoogde mindere opwarming minder grote schade oplopen. Wat gaat Nederland hiermee doen? Onze opgave is gigantisch én ingewikkeld. Het coronaproject is er pienuts bij. Wij moeten van het ‘stikstof’ af. We moeten de CO2-uitstoot tot nul terugbrengen. We moeten een miljoen huizen bouwen. We moeten veel meer natuur, voor de mens, voor de biodiversiteit, voor de leefomgeving. We moeten een andere vorm van waterbeheer ontwikkelen, want verdroging en overlast worden beide dramatisch erger. We moeten anders denken over landbouw en industrie; deze moeten duurzaam en kringloop worden. Daarbij komt dat geen van deze zaken los kunnen worden aangepakt, integendeel, alles hangt met alles samen. Sowieso moeten we het idee loslaten dat we een ‘land’ zijn. We zijn een stadstaat, qua inwonergetal vergelijkbaar met groot Londen en kleiner dan een aantal Chinese steden, Caïro, Lagos en nog veel meer. Dat in onze Grote Stad dan wel 60% boerenland is met enorme arsenalen raaigras en mais, is bizar. De ruimte voor woningen, gezonde natuur, flora en fauna zal hoe dan ook een forse vermindering van landbouw en veehouderij vergen. Het rapport van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) is hierover volstrekt duidelijk. Afijn: we krijgen (op termijn?) een nieuwe regering (met een nieuwe bestuurscultuur?) en dat zal een formidabele regering moeten zijn om de geschetste uitdaging met moeilijke politieke beslissingen aan te gaan. Wij zijn benieuwd. We gaan in ieder geval door ons leven en werk zo duurzaam mogelijk te maken. Steeds nadenken over wat we doen, wat we eten, wat we kopen en hoe we onze mobiliteit organiseren. Dat klinkt vermoeiend, maar het wordt op de duur een vanzelfsprekende gewoonte. 

Veluwe